Stichting Dam gaf dertig middelbare scholieren een tijdlang parallel geld. Wat er toen gebeurde, smaakt naar meer. Ook buiten de onderwijswereld.
DAM deed met een dozijn partijen een opmerkelijk experiment. Geef middelbare scholieren die opgroeien in armoede, wekelijks zakgeld. Maak het besteedbaar bij een zo'n tien lokale middenstanders - een Hema, een belwinkel, een sneakershop, ijsjes, dat soort. Zorg dat die middenstanders de binnenkomende Dam direct kunnen converteren naar Euro. Coach intussen de scholieren in hun omgaan met het extra geld.
Betrek de school erbij - ja, ook de kantine. Zo voorkom je dat het zakgeld verdwijnt naar de schulden die de gezinnen vaak hebben. De scholieren hebben vanaf nu wat financiële ruimte én ze leren omgaan met geld. De winkeliers komen in contact met jonge klanten die ze niet eerder hadden en beginnen hen te benaderen voor een bijbaantje.
Zo'n 30 scholieren deed mee. Twaalf tot vijftien jaar. Hun reacties - maar ook die van de school - smaken naar meer. "Eindelijk geld voor een cadeautje voor mijn zus". "Verbazingwekkend hoeveel impact het geven van cadeautje op een scholier heeft". "De helft van de groep had al een Damrekening geopend voor ik klaar was met de uitleg." "Kinderen leren thuis niet om te gaan met geld. Het ís er gewoonweg niet. Dit maakt het verschil." "Deze actie heeft alleen maar voordelen, we worden er allen beter van. Ik vind dat als je mee kán doen, dat je mee móet doen."
Waar zat aan onze kant het werk? Ada stopte tijd in haar gesprekken met de middenstanders. Cruciaal was natuurlijk de weldoener die met euro's garant stond. We verzonnen met de eerste winkels hoe de Dam geïncasseerd worden ("wij behandelen het als cash"). Niet elke scholier, bleek, had mobiel internet. Daar kwam de belwinkel van pas. Eén meedenkende winkelier bood een hotspot aan. Bij ons, Stichting Dam, liepen de nieuw roulerende Dam gewoon mee op onze (Nederlandse) server. Opslag van privacygevoelige data minimaliseerden we - een mailadres van de scholieren was voldoende.
DAM werkte hiertoe samen met de Rotterdamse Stichting Prosperita. De weldoener die in Euro's garant stond verkoos anonimiteit. Properita converteerde de Dam die binnenkwamen bij de middenstanders. Stichting Dock verzorgde de budgetcoaching in de klassen. De school benaderde de ouders en kende de kinderen die het het hardst nodig hebben.
Experiment gelukt. Nu willen we weten of dit schaalbaar is.
Vind je dit intrigerend? We zoeken ontwikkelaars voor dit soort projecten. Op middelbare scholen of in andere gemeenschappen. In de Randstad, Groningen, Noord-Holland, Gelderland of Limburg. De techniek hebben we op orde. Juridisch is het geen probleem. Onze servers zijn Europees. Het dataverkeer beveiligd. De app bij de tijd. De reputatie schoon. Stichting Dam wil de denklijnen, techniek en ervaring beschikbaar stellen en zoekt daarvoor nieuwe bestuursleden, initiatiefnemers en donateurs. Meld je via goededoelen@rotter-dam.nl.
Let's Give a Dam.
Harry te Riele
<< Deel II - De vuile handen van Dam
